“Holistisch Gedachtenwolkje” aflevering 3:
Ben je wel eens in een land geweest waarin je het schrift niet kunt lezen? Bijvoorbeeld in China, of in Thailand? Wat mij opviel is dat dat heel gek is. We zijn zo gewend om te kunnen lezen, dat het heel erg opvalt dat je dat een keer NIET kunt.
Als je je ogen open hebt, zie je eigenlijk altijd iets. Zelfs al kun je er geen betekenis aan geven, je ziet altijd iets. En als je iets ziet, kun je het vaak ook woorden geven. Je hoeft niet te weten wat dat Chinese teken zegt, maar je kunt wel zeggen: dat lijkt een beetje op een huisje!
Zo is het ook met voelen. Eigenlijk kun je NIET niets voelen. Net zoals je altijd iets ziet als je je ogen open hebt, zo voel je altijd wel iets in je lichaam. We dénken soms wel dat we niets voelen, maar als je dit oefent, is dat eigenlijk niet waar. En dat denken, dat zit vaak in de weg van het voelen.
Vaak vinden mensen het moeilijk om te voelen. En dan vraag ik ook nog eens aan ze om te beschrijven wat ze voelen! Ik begrijp dat dat soms lastig is. We leren nou eenmaal niet op de kleuterschool om te voelen (al kunnen we het als we kleuter zijn juist heel goed!) en al helemaal niet om daar woorden aan te geven. En als je dan steeds beter leert wat je wanneer voelt, en dit gaat herkennen, dan kun je op een gegeven moment ook beter hier betekenis aan geven. Daarom is dit in mijn visie belangrijk om te oefenen; als je weet wat je voelt, en als je er woorden aan kunt geven, dan kun je je er beter bewust van worden, zodat je daarmee kunt werken en er een stap in kunt zetten.