Mijn hand ligt tussen de schouderbladen van mijn cliente. Dit is de plek. Hier is het. Hier voelt ze blijdschap, vertrouwen, berusting. Hier voelt ze of iets bij haar klopt of niet. En dit gevoel is volstrekt nieuw voor haar.
Ik maak mijn hand zacht en zorg ervoor dat ik haar wel echt aanraak. “Raak aan met de intentie de ziel te raken.” Het is een van de mooiste lessen die ik ooit in mijn vak heb geleerd. Ik houd mijzelf open om te voelen of mijn cliente er ook bij is. Ja, dat is ze.
“Maak het gevoel maar groter.” zeg ik.
Het word langzaam warm onder mijn hand. Ik kijk eens even goed om te zien of ik kan opmerken of de energie ook verder stroomt via de armen en benen. Ik vraag aan haar om dit te doen. Even gebeurt er niets. Ik ben er niet zeker van wat er gaande is, dus ik vraag het maar.
“Lukt dat?”
Ze voelt nog even.
“Nee, niet helemaal…”
In een massage is het eigenlijk constant afstemmen. Aftasten, kijken of we elkaar kunnen ontmoeten in bepaalde dingen, opmerken wat er gaande is. Het is voor mijzelf ook nog altijd een raadsel hoe dit in zijn werk gaat, al is dit eigenlijk zo’n beetje de basis van mijn werk. Is iemand er bij? Of ben ik alleen daar? Hoe kan ik iemand uitnodigen om daar heen te gaan? Vaak zijn het stukken die niet makkelijk te bereiken zijn voor mijn clienten.
Bewustzijn is de sleutel die ik in mijn werk gebruik om deuren te openen. Deuren waarheen? Dat is aan de client zelf.
Nieuwsgierig geworden? Probeer het eens uit!
Ik ontmoet je graag.