“MassageMomentje” aflevering 72:
Ik sta op van mijn tafel. Deze keer mocht ik er zelf op liggen. ‘Wie masseert de masseur?’ wordt er vaak grappend in de kringen van masseurs geroepen. Nou, sinds ik supervisor ben van mijn opleiding mag ik dit voordeel vaak meemaken.
Sinds september ben ik supervisor van mijn school Positive Touch, school voor holistische massage en bewustwording. Dit past goed bij mij en ik geniet ervan. Ik merk keer op keer hoe blij ik word van het overbrengen naar anderen van datgeen waar ik met zoveel passie mee werk.
Vandaag lig ik dus zelf op de bank en heeft de student een plek op mijn rechter middenrug te pakken. Ze vraagt me er met mijn aandacht en mijn adem heen te gaan en ik doe wat zij zegt. Ik voel dat mijn rug niet helemaal ontspannen is, dat ik haar niet helemaal toelaat, maar ik merk ook dat dit niet een weerstand is die ik heb, maar meer een gezonde manier van mezelf neerzetten. Ik vertel haar wat ik voel en dat het fijn is te voelen dat ik mag staan, dat ik die kracht heb en dat ik voel dat ik hier stevig in kan zijn. Ze stelt me nog wat verdiepende vragen en dan gaan we verder.
Achteraf verbaas ik me erover. Een paar maanden geleden lag ik op de tafel bij mijn lerares om even te checken of ik niet een en ander van een drukke periode in mijn persoonlijke leven had opgeslagen in mijn lijf. En we kwamen op precies ditzelfde punt uit. Op dezelfde plek in mijn lichaam. Ik had eerst de link niet gelegd, want ik was het al bijna vergeten. Maar mijn lijf was het nog niet vergeten en dus mocht ik hetzelfde nog een keertje meemaken. Zodat het beklijft, zeg maar.
Wat mooi dat mijn lijf dit zo doet. Dat het zo consequent is in wat het meemaakt. En dat de inzichten zo kloppend zijn met wat er is. En wat ontzettend goed van de student dat zij mij hierin daarheen kon begeleiden!
Deze student is dan ook met een mooi cijfer naar huis gegaan. En ik ben met een grote glimlach naar huis gegaan.