“Holistisch GedachtenWolkje” aflevering 6:
Ik weet het nog goed. Ik was met een collega aan het praten over de situatie waarin zij zich op het moment bevond (een vrij heftige situatie in haar relatie) en we kwamen erop dat we beiden niet zo goed waren in boos zijn. Toen – dit is zo’n 7 jaar geleden – wist ik wel dat dat zo was, maar ik wist niet precies wat het inhield. Ik wist niet zeker of ik wel wilde leren om boos te worden, al voelde dat wel als iets wat misschien nodig zou zijn. Waarvoor of waartoe, daar had ik geen antwoord op.
Als de toenmalige ik dit aan de huidige ik zou hebben gevraagd, zou ik deze antwoorden geven:
“Boos zijn betekent niet dat je iemand perse hoeft te confronteren. Het betekent ook niet dat je ruzie krijgt. Boos zijn houdt niet perse in dat je aan het schreeuwen bent, of dat je iemand pijn doet.
Wat het wél inhoudt is dat je ervaart dat je boos bent. Het is een bepaalde energie, een bepaald gevoel in je lichaam. Ik zou het omschrijven als een naar buiten gaande, vurige, intense stroom in alle vezels van mijn lichaam die me vertelt dat iets niet ok is, dat er iets niet klopt, dat er iets over mijn grenzen heengaat. Dit gevoel serieus nemen, en toelaten, dat is boos zijn.
Het heeft dus minder te maken met ergens actie aan verbinden (schreeuwen, met deuren slaan, iemand iets verbieden, of zelfs maar iemand iets laten weten), en meer te maken met doorvoelen wat er met je gebeurt (lichamelijke sensaties) en deze eventueel ontladen. Ontlading lucht op. Pak maar een kussen en sla ermee op de bank. Doe bokshandschoenen aan en ga tegen een boksbal slaan. Ga een eind hardlopen en volg hoe hard je lichaam wil gaan. Ga alleen in een andere kamer staan en schreeuw zo hard je kunt. Dat is ontladen. Het is niet gericht aan een bepaald iemand, of op een bepaalde situatie. Het is het ruwe gevoel, zonder het verhaal erbij. De ontlading zorgt ervoor dat overtollige energie weg kan vloeien, zodat je – weer meer in balans – de dingen kunt tegemoettreden.
Als je (nog) niet boos kunt worden, ga je er meestal bij weg, en houd je het binnen. Dan doe je alsof je niet boos bent (je hoofd probeert het te bezweren), of dan ga je het voor de ander rechtpraten. Als je dit al een tijdje doet dan heb je vaak niet eens door dat je boos bent, en voelt het ook echt niet alsof je boos bent. Maar boosheid is er nou eenmaal. Het is een van die dingen die bij het leven hoort. Als je niet boos wordt terwijl je eigenlijk wel boos bent, dan is het lontje van de bom aangestoken, en je probeert het in te pakken met een dikke jas. Sommige mensen hebben zoveel jassen verzameld dat ze de bom daadwerkelijk niet voelen ontploffen. Maar dat betekent niet dat die bom er niet is. En het inpakken van die bom kost erg veel energie. Vaak gaat dit gepaard met lichamelijke klachten. Pijn aan de handen of armen, of in de kaak, of andere delen van het lichaam die de boosheid opsluiten.
En boos zijn heeft wel degelijk een functie. Hoe zou je anders merken dat iets teveel is? Hoe zou je er anders achterkomen of iemand iets doet wat voor jou niet ok is? En hoe zou je anders weten wat jou in je integriteit aantast en wat niet? Boosheid is de kracht die ervoor zorgt dat jij er steeds meer achter komt wanneer iets jou bij je kern houdt en wanneer iets je bij je kern weghaalt.
Achter boosheid zit veel kracht. Deze kracht kun je ten goede gebruiken door hem om te vormen en er iets opbouwends mee te doen. Wat er vaak gebeurt is dat we deze kracht gebruiken om anderen terecht te wijzen, de les te lezen, of pijn te doen. Waarna de cyclus van boosheid versterkt wordt.”
Als ik zo naar mezelf luister dan denk ik: poeh… dat makkelijker gezegd dan gedaan. Ik ben zelf dan ook het volgende aan het oefenen. Ik probeer mezelf toe te staan mijn boosheid te voelen, wanneer het zich aandient. En dit voel ik dan, zonder dat ik hier een actie aan verbind. Ik ga niet op mijn neiging af, maar kijk wat voor energie er is, en blijf daarmee zitten in alle aanwezigheid. Ik kijk de boosheid aan voor wat het is, een rauwe, intense, energie. En als het nodig is, dan stap ik uit de situatie en uit ik mijn boosheid. Daarna probeer ik te voelen wat mijn behoefte erachter is.
Wat voor relatie heb jij met boosheid? Is het iets dat je toe kunt laten, of juist niet? Heb je het gevoel dat je er iets mee moet? Kom dan eens aan je boosheid proeven in een sessie. Ik ontmoet je graag, zelfs – of misschien zelfs juist – in je boosheid :).