“MassageMomentje” aflevering 77:
Ik maak wat diepte met mijn elleboog op mijn cliente haar rug. Ik ga wat beter staan en voel goed aan in welke dieptelaag ik zit. Is er weerstand? Of valt het mee? Ik probeer mee te voelen om te kijken of ik niet meteen te ver ga.
“Wat voel je hier?” vraag ik, terwijl ik met mijn elleboog een soort van lichtje schijn op de plek waar we bezig zijn.
“Verdriet.” zegt ze.
Ik laat even een pauze vallen, geef ruimte om het verdriet te voelen.
“En… waar heeft het verdriet mee te maken?”
Ze antwoordt niet. Ze valt stil. En verder komen we niet.
Later vertelt ze me: “En als je dan vraagt waar het mee te maken heeft he? Dan ga ik denken. Ik kan er dan niet bij komen. Dan zit ik weer in mijn hoofd.”
Oh ja. Dat is ook zo. Ik schrijf een ‘note to self’ waarop staat dat ik dit volgende keer anders kan doen, of in ieder geval anders kan formuleren. Ik bedank haar voor haar feedback. Goed om te weten wat er wel voor iemand werkt en wat niet.
Zo leer ik van mijn klanten. In de kleine dingen en in de grote dingen. En daar ben ik extreem dankbaar voor.