Vermomde Wegwijzers

“MassageMomentje” aflevering 76:

Verbaasd kijk ik naar de handpalmen die onder de handdoek vandaan steken. De beide handen van mijn cliente liggen bovenop de handdoek waarmee ik de ontvanger altijd toedek. Met opgetrokken wenkbrauwen kijk ik ernaar en houd mij even stil. Dit is best gek. Dit is eigenlijk wel heel gek.

We zitten aan het begin van de massage. Ik ben begonnen met handdoek helemaal over haar heengeslagen (dus ook over de handen) en heb net boven de handdoek een paar eerste aanrakingen gedaan waarbij de ontvanger kan wennen aan de aanraking en waarin ik kan voelen wat er op de verschillende plekken van het lichaam speelt.

Daarna sla ik de handdoek meestel half open en begin ik met inmasseren. De rug, de schouders, de onderrug… en op een gegeven moment neem ik dan soms de handen mee. Op DAT moment in de massage komen de handen wel eens bloot te liggen, ja. Maar niet op DIT moment in de massage, waarin ik de handdoek nog niet eens weggeslagen heb.

Ik kijk nog eens naar de handen van mijn client. Al vind ik het nog steeds gek dat ik ze kan zien, ergens in mijn achterhoofd komt er stilletjes een gevoel op dat dit de bedoeling is. Alsof het een uitnodiging is om deze keer met de handen te beginnen. Dat doe ik nou nooit. Met de handen beginnen. Zo is het me niet aangeleerd en daar zijn goede redenen voor. Maar ik voel het nu zo sterk dat ik het toch maar ga volgen.

Dus ik begin met het inmasseren van de linkerhand. Al bij de eerste aanraking op de hand merk ik dat er iets aan het gebeuren is bij mijn client. Het brengt ons een mooie sessie in die diep gaat en waar stukken geheeld worden die ik van tevoren niet had kunnen bedenken.

Vermomde wegwijzers. Zo noem ik ze wel eens. Vlaggetjes die je opmerkt als je door woorden heenkijkt of momenten die je signaleert die geen toeval lijken. Ze leiden mij vaak naar datgene wat er nodig is op dat moment in tijd.

Zo zie je maar. Of het nou zichtbare handen zijn, of een zinnetje dat een client net te streng uitspreekt, of een spier die niet meegeeft… werken met wat er is, is een groot deel van de magie van heling.