‘MassageMomentje’ aflevering 96:
“Yesss…!” hoor ik zachtjes, als ik op de deur klopt nadat ik een glas water heb gehaald voor mijn client na de sessie. Het is meer omdat de deur vrij dik is, en minder omdat ze het zachtjes zegt. Ik zie het aan haar gezicht. Ze komt goed de bank af.
We praten wat over de sessie, waarin ze haar grenzen heeft kunnen voelen en zich bewust is geworden hoe dat relateert aan haar huidige situatie. Ook was het lichaam weer een erg duidelijke spiegel die een bruggetje maakte tussen wat het liet zien, en hoe ze zich gedraagt in bepaalde situaties.
“Ja, soms is het een hele reis,” zeg ik, waarbij ik doel op het proces waar ze middenin zit, “maar dan anders dan in een vliegtuig…”
Dit laatste voegde ik toe, wetende dat ze als stewardess vaak een vliegtuig van binnen heeft gezien.
“Klopt, maar dan met een andere bestemming,” gaat ze er moeiteloos op door.
Ik kijk haar aan, en trek even mijn wenkbrauwen op.
“Of… misschien is het wel een reis terug naar huis!”
Hier wordt ze enthousiast van. Ik zie het aan de glimmetjes in haar ogen.
“Ja! Precies! Eigenlijk is dat het! Een reis terug naar je kern, dat is nog mooier!”
Ik merk dat ze het leuk vindt en we ontmoeten elkaar in een wederzijds begrip van wat er op dit moment bij haar (en natuurlijk ook bij mij) gaande is. Mooi om te zien hoe iemand net zo enthousiast kan raken als ikzelf over deze processen van ontwikkeling in het algemeen, en van zichzelf in het bijzonder.
Want bijzonder is het om te zien. Elke dag weer.
Wil jij ook op reis naar jouw eigen kern? Kom een sessie meemaken op de tafel! Ik ontmoet je graag!