“MassageMomentje” aflevering 46:
Ik heb het vaak gedacht: ‘Als ik die frons nou toch eens van haar gezicht kon poetsen…’
En bij elke keer dat ik dit dacht, dacht ik meteen: ‘neeee… dat hoef IK niet te doen.’
Mijn cliente ligt op haar rug en ik ben bezig met het inmasseren van haar borstgebied en voorhoofd. Ik neem de tijd, kijk of de frons terugkeert als ik hem met zachte strijkingen open met mijn beide duimen.
Dan maken we een stukje dieper contact en gaan we het proces in.
Ze komt dingen tegen die ze moeilijk vindt. We kijken ernaar, staan erbij stil.
“Kijk maar wat eronder zit.” zeg ik, in volle concentratie.
Haar gezicht licht op en opent zich.
“Een gelukkig gevoel! Alsof dat een opsomming is van alle lieve vriendinnen die bij mij staan.”
En de frons? Die is weg. Of deze ook wegblijft weet ik niet – het lichaam is het gewend weer ’te gaan zitten zoals het zat’ – maar in deze sessie heeft haar voorhoofd even kunnen voelen hoe het is om zonder frons te kunnen kijken.
Hoe vaak frons jij? En wat maakt dat je fronst? Zie je er eigenlijk beter door of minder goed? Probeer het maar eens en voel wat het met je doet.