Koker

“MassageMomentje” aflevering 30:

“Durf je te springen?”

girl-2084051_1920

Ik sta op de rand van een groot zwart donker gat, waarvan ik de bodem niet kan zien. Theoretisch klopt dit niet. Ik lig namelijk op de massagetafel bij mijn lerares voor mijn eigen persoonlijke ontwikkelingstraject.

“Nee.” zeg ik meteen, bijna verontwaardigd. Wie is er nou zo gek om dáár in te springen?
Ik kijk nog eens het gat in en zie helemaal niets. Zou ik durven te springen? Ergens voel ik tijdsdruk. Ik was al laat en het voorgesprek was ook niet heel kort.

Voor ik het wist was ik al gesprongen. Armen gespreid, benen gespreid, ik voel de lucht langs mijn oren. Whooooshhh.

Ik ben bang. Ik val en val en val. Houdt dit ooit nog op? Ik krijg geen adem meer, mijn adem stokt en ik sla wat oerkreten uit. Ik val nog steeds. Maar ik ben er nog.
‘Ik ben er nog. Ik ben er nog.’ Ik herhaal de zin een paar keer en probeer mijn handen te voelen terwijl ik val. Ja, ik ben er nog.

Maar het vallen houdt niet op. Misschien wel nooit. Met die realisatie kan ik het beeld stoppen.

Freeze.

Ik val, maar ik val ook niet. De angst ebt weg. Kan ik hier staan? Waar is hier? Ik ben er nog…

Ik wil heel graag dat er nog iemand is, hier, met mij, in mijn donkere koker. Ze zijn er wel, maar ze zijn niet hier. Even is daar de mogelijkheid om weer bang te zijn, nog een donkere koker in te gaan. Maar ik ben er nog. Ik ben hier. En ik begrijp dat dit mijn les is. Ik ben mijn eigen parachute. Ik ben mijn eigen bodem onder mijn voeten. Van Eenzaamheid naar Alleen. Mocht ik ooit een autobiografie schrijven dan zou dat een gepaste titel zijn. Met mezelf, bij mezelf, alleen zit ik daar in mijn koker. En eigenlijk is dat ook wel ok.

Mijn kleine kruipt tegen me aan. Hè?!? Is zij hier? Blijkbaar… Ik krijg tranen in mijn ogen.

Volgende keer dat ik spring neem ik maar een lichtje mee. Een kaarsje ofzo. Dan is het niet zo donker…

In een sessie kan je soms een hele reis meemaken. Er komt naar boven wat er nodig is op dat moment. Voor sommige mensen zijn dit beelden, voor anderen inzichten of gevoelens. Soms zijn er een paar sessies voor nodig. Maar als je je op de tafel veilig genoeg voelt komt er vaak van alles uit. En ook alleen maar als jij daar aan toe bent. Zo kunnen er in een sessie mooie stappen gemaakt worden. Of sprongen worden genomen ;).

Benieuwd geworden? Kom een sessie uitproberen. Ik ontmoet je graag.